မေမေ့ မနက်စာ

မေမေ့ မနက်စာ

ဒီရက်ပိုင်း ထမင်း စားလို့ မကောင်း။ စားမကောင်းဘူးဆိုတာ နေမကောင်းလို့ ပါးစပ်ပျက်တာ မဟုတ်ဘဲ နေ့တိုင်းစားနေတဲ့ ဟင်းတွေ အပေါ် မကြိုက်တော့တာ၊ ငြီးငွေ့လာတာ။ ဒါနဲ့ နေ့တိုင်းစားနေရတဲ့ ပုံစံကို တွေးနေမိတယ်။ မနက်စာ ၊ အိမ်က လုပ်တဲ့ ဟာမဟုတ်ဘဲ အပြင်စာများတယ်။ ဒီနောက်ပိုင်းတော့ ဆီများတဲ့ ဟာမစားချင်တာနဲ့ မုန့်တီ၊ ခေါက်ဆွဲ မစားဖြစ်ဘဲ နံပြား လိပ်ခုတ် စားနေတာ တော်တော် ကြာပြီ။ မနက်စာ ကို မေမေ နဲ့ အတူတူနေတုန်းက မနက်စာတွေ ပြန်သတိရမိတယ်။ အိမ်မှာ ပုံမှန် မနက်စာ က ပဲပြုတ် နဲ့ ထမင်းကြော်ပဲ။ ပုသိမ်ကြီး မှာတုန်းက မနက်စောစော ပဲပြုတ်ကို ဖေဖေ က စျေးသွားရင်း နဲ့ ဝယ်လာတယ်။ မေမေ က အဲဒီ ပဲပြုတ်ကို ထမင်းကြမ်းနဲ့ ကြော်လိုက်တာပဲ။ အဲဒီ ထမင်းကြမ်း နဲ့ ပဲပြုတ်ကျော် ပူပူနွေးနွေး ကို မနက် မျက်နှာ သစ်ပြီးပြီးချင်း မောင်နှမ တွေ အတူတူ စားကြတယ်။ တခါတလေ ကြက်ဥ ကြော်၊ တခါတလေ ဖေဖေ စျေးက ဝယ်လာတဲ့ အ​ြေကာ်နဲ့ စားကြတယ်။  မေမေ က ကျွန်းလှ မပြောင်းခင်မှာ အိမ်မှာ ဖေဖေရယ် အဖွားရယ် နဲ့ ကျန်နေခဲ့မယ့် ကျွန်တော့်ကို ဟင်းချက် နည်းတွေ သင်ပေးတယ်။ မေမေ ကြော်တာက ထူးထူးခြားခြား မဟုတ်ဘူး၊ ကြက်သွန်နီ အနီကို ဆီအရင်သတ်လိုက်တယ်၊ ကြက်သွန်နီ တွေ ကို နီလာတဲ့ အထိ ဆီထဲ ထည့်ကျော်တယ်၊ ကျွတ်ပြီး တူးသွားတဲ့ အထိတော့ မဟုတ်ဘူး၊ ပြီးမှ ထမင်းရယ်၊ ပဲပြုတ်ရယ် ရောထည့်ပြီး ဒယ်အိုးထဲမှာ ဆား၊ အချိုမှုန့် ထည့်ပြီး နှံ့အောင် မွှေတာပဲ။   ကြက်သွန် နိုင်နိုင် နဲ့ဆီသတ် ထားတော့ ထမင်းအရသာ က အချိုဖက်ကိုကဲတယ်။  မောင်နှမ တွေ အတူတူ စားရင် အမကြီးက ပဲပြုတ်ထဲက အမဲလုံးတွေ ဖယ်စားတတ်တယ်။ ပဲပြုတ် ထမင်းကြော်ကို ကြိုက်လွန်းလို့ စင်ကာပူမှာနေတုန်းကလဲ ရေခဲ သေတ္တာထဲ ခဲထားတဲ့ ပဲပြုတ် နဲ့ မကြာမကြာ ကြော်စားတယ်၊ ရေခဲ သေတ္တာ ထဲ အကြာကြီး ခဲထားရတဲ့ ပဲပြုတ်ရယ်၊ ထိုင်း၊ တရုတ် ဆန် စီးစီးတွေရယ်ဆိုတော့ ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေ ပါဘူး။ ဒါတောင် စားဖူးတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ က တော်တော် စားကောင်းတယ် ပြောသေးတယ်။  မေမေ လုပ်တဲ့ နောက်ထမင်းကြော် တမျိုးက ခရမ်းချဥ်သီး ထမင်းကြော်၊ ထမင်း ကြမ်းကို ခရမ်းချဥ်သီး နုတ်နုတ်ဆင်းထားတာနဲ့ ရောကြော်လိုက်တာ၊ ဒါလဲ စားလို့ ကောင်းတာပဲ၊ အဲလို နေ့မျိုးဆို ထမင်းထဲက လိပ်နေတဲ့ ခရမ်းချဥ်သီး အဖတ် လေးတွေ ကိုဖယ်စားတယ်။ ကျွန်တော်တို့ အိမ်က မနက်စာစားတဲ ပန်းကန် ရယ်၊ မေ့လည်စာ ညစာ စားတဲ့ ပန်းကန်ရယ်ဆိုပြီး ခွဲထားတယ်။ မနက်တိုင်းထည့်စား ကြတဲ့ ပန်ုးကန် တွေက လောင်းလုံမှာ ရှင်ပြု အလှုလုပ်တုန်းက အလှုမှာ ကန်းတဲ့ ကြွေရေသုတ် ပန်းကန် တွေ၊ ၁၉၈၈ လောက်ကတည်းကနေ  တော်လျောက်သုံးလာကြတာ၊ တော်တော် ခံတယ်။ 

​နောက်ထမင်းကြော် တမျိုး ရှိသေးတယ်။ အဲဒါက မှ လုံးဣ ရိုးရှင်း။ ကြက်သွနိ အဖြူကို ဆီသတ်ပြီး ထမင်း ကြမ်း ကို အဖြူအတိုင်း လှိမ့်လိုက်တာ။ ကြက်သွန်ဖြူ အနံ့လေးမွှေးပြီး ဒီအတိုင်းစားရင်ကို စားလို့ အရမ်းကောင်းတယ်။ အဲလိုနေ့မျိုးဆိုရင် အကြော် ဒါမှမဟုတ် ကြက်ဥ မကျက် တကျက် ကြော် ပါတယ်။ မေမေ က ကြက်ဥ ကြော်ခါနီး မကျက်တကျက် လား အကျက် ကြော်မှာလားမေးတယ်။ အဲဒီတုန်းကတော့ သုံးတဲ့ ဆီကလည်း ပဲဆီ အစစ်မိုလို့ထင်တယ်။ ဘာမှ မပါဘဲ ကြက်သွန်ဖြူ ကြော်နဲ့လေးနဲ့ စားရတာကို တော်တော် ကောင်းတယ်။ တခါတလေ မေမေ က ဝက်အူချောင်း လေးတွေ ညှပ်ထပ်ပြီး ကြော်တယ်။ 

ထမင်းကြော် တွေ ထဲ မှာ နောက်တမျိုးကတော့ တရုတ် ထမင်းကြော် ပုံစံ၊ ကြာညို့ရယ်၊ အသီးအရွက် နည်းနည်းရယ်၊ ကြက်ဉကို ခလောက်ထည့်ထားတာရယ် နဲ ကြော်တာ။ မေမေ က ကြော်ပြီးတာနဲ့ ငရုတ်ကောင်း မှုန့်ဖြူးပြီး အဖုံးအုပ်ထားလိုက်တယ်။ အဲလို ထမင်းကြောယ် ကို စားလို့ အကောင်းဆုံးအချိန် က မေမေ နဲ့ မေမြို့မှာ လိုက်နေတဲ့ အချိန်ပဲ။ မေ မြို့ မနက် အေးအေးမှာ ငရုတ်ကောင်းနဲ့ သင်းပြီး အငွေ့ထောင်းထောင်း ထနေတဲ့ ထမင်းကြော် တစ်ပန်းကန်ရယ်၊ မေမေ ကိုယ်တိုင် နှပ်ပြီး ဖျော်ပေးတဲ့ ကော်ဖီ တခွက်ရယ်နဲ့ ကောင်းလိုက်ပုံများ အခုနေ တွေး အခုနေ စားချင်စိတ် ဖြစ်တယ်။ 

မေမေ က ထမင်းကိုအဲလို အမျိုးမျိုး ကြော်သလို ခေါက်ဆွဲ ကိုလဲ မနက်စာ အတွက် အမျိုးမျိုးလုပ်တယ်။ ကျွန်တော် တို့ မောင်နှမတွေ အကြိုက်ဆုံး ခေါက်ဆွဲ က ပဲငါးပိ ခေါက်ဆွဲ။ ကြက်ဥ ကို ခလောက်ပြီး အရင်ကြော်တယ်။ ပြီးရင် အပြားလေးတွေ ဖြစ်အောင် ညှပ်ပြီး ခရမ်းချဥ်သီးရယ်၊ ပဲငါးပိရယ် နဲ့ အရေ စပ်စပ် ချက်တယ်။ အဲဒီ အ

ည် ကို ခေါက်ဆွဲ သားပေါ် လောင်းထည့်၊ ငရုတ်သီး အကျက်မှုန့် ထည့်ပြီး စားရတာ။ အဲလိုနေ့မျိုးဆို ကျွန်တော် တို့ ညီအစ်ကို မနက်စာ ကို ခေါင်းမဖော်တမ်းစားကြတယ်။ တခါတလေ လဲ ကြက်သွန်ဖြူ ဆီချက် ချက်ထားပြီး ခေါက်ဆွဲသားပေါ် ဆီချက် စမ်း၊ အချိုမှုန့်၊ ပဲငံပြာရေ ထည့်၊ ခလောက်ကြော်ပြီး အပြားလေးတွေ ဖြစ်အောင် ညှပ်ထားတဲ့ ကြက်ဥ ကြော် ထည့်ပြီးစားရတဲ့ ဆီချက် ခေါက်ဆွဲ ကိုလဲ အားလုံး အရမ်းကြိုက်ကြတယ်။ အထူးသဖြင့် ဖေဖေ ပေါ့။ ဖေဖေ က ခေါက်ဆွဲတို့ ကြာဇံတို့လို အမျှင်ပါတဲ့ အစားအစာ တွေ အရမ်းကြိုက်တယ်။ အဲလို အချိန် စားရင် ရှူးရှူးရှဲရှဲ မည်အောင်ကို စားတာ။ 

မေမေ မနက်စာ အတွက် မုန့်တီ သုတ်လဲ ရှိသေးတယ်။ ခိုတောင် မုန့်တီလို ပုံစံ ပေါ့။ ဆီဝါရယ် ၊ အကွင်း ဘယာကျော်ရယ်နဲ့ သုတ်ပေး၊ မေမေကိုယ်တိုင် နယ်ပေးတာ။ အဲလို ရက်မျိုးဆိုလဲ စားလိုက်ကြတာ ဝက်ဝက်ကွဲပဲ။ မေမေ က ငါ့သားတွေက ငါဘာလုပ်ကြွေးကြွေး ကြိုက်ကြတယ် လို့ အမြဲ ပြောတယ်။ 

မေမေ ကျွန်းလှ ပြောင်းပြီးနေရတဲ့ အချိန် ဖေဖေ ရယ်၊ ကျွန်တော်ရယ်၊ အမေကြီးရယ်ပဲ အိမ်မှာကျန်ခဲ့တယ်။ အဲဒီတုန်းက ဖေဖေ က အိမ်နားက မုန့်ဟင်းခါးဆိုင်က ဟင်းရည် ဝယ်တယ်၊ ပြီးတော့ မှ အိမ်က ခေါက်ဆွဲကို ပြုတ်ပြီး ခေါက်ဆွဲ နဲ့ မုန့်ဟင်းခါး ဟင်းရည်နဲ့ စားတာ။ မုန့်ဟင်းခါး ဟင်းရည်ကို ခေါက်ဆွဲ နဲ့ စားရတာလဲ တမျိုးကောင်းတာပဲ။ တခါ က မိုးကုတ် က သူငယ်ချင်း အိမ်မှာ လာအိပ်တယ်။ မနက်ရောက်တော့ သူ့ကို အဲလို မုန့်ဟင်းခါး ကျွေးတော့ ဟန်မဆောင် နိုင်အောင် မျက်နှာပျက် ပြီး အပြင်မှာပဲ သွားစားရအောင်ပါကွာလို့ ပြောတာ မှတ်မိသေးတယ်။ နောက်မှ သူက ငါတို့က တောင်ပေါ်ကလာတာမိလို့ထင်တယ်တဲ့၊ ငါးမကြိုက်ဘူး၊ မုန့်ဟင်းခါးကို စားလို့မရဘူးလို့ ပြောတယ်။ သူ့အမြင်မှာတော့ ခေါက်ဆွဲဖတ်တွေနဲ့ မုန့်ဟင်းခါး က တော်တော် အမြင်ဆိုးနေမှာပေါ့။ 

ကျွန်တော် တို့ အိမ်ရဲ့ မပါမဖြစ် မနက်စာ အမယ်တမျိုးက လဘက်ရည်ပဲ။ မေမေ က မနက် နိုးပြီး မနက်စာ ပြင်တာနဲ့ လဘက်​ြေခာက် အချိုခြောက်ကို နှပ်ထားတယ်။ ကျွန်တော် တို့ နိုးလာပြီး မနက်စာ စားတော့မယ့် အချိန်ကြမှ ခရားတခုထဲ မှာ လဘက်ရည်ကို နို့ဆီ၊ နို့စိမ်းနဲ့ ဖျော်တယ်။ မေမေ့ရဲ့ မနက်စာ လဘက်ရည် က လဘက်ရည် ဆိုင်ကလို အကြာကြီး နှပ်ထားတာမဟုတ်တော့ အဖန် အရသာ ပေါ့ပေမယ့် ငယ်ငယ်ကတည်းကနေ သောက်လာခဲ့ရတာ မနက်စာ စားအပြီး အဲဒီ လဘက်ရည်လေး သောက်လိုက်ရမှ အာသာပြေတယ်။ စင်ကာပူ ရောက်ရောက်ချင်း မနက်လင်းရင် အဲလို လဘက်ရည် သောက်ချင်လို့ ကိုယ့်ဘာကို အချိုခြောက် ဝယ်ပြီး ဖျော်သောက်ခဲ့ရသေးတယ်။ မေမေ ကျွန်းလှပြောင်းတော့ မနက်စာ လဘက်ရည်ကို ဖေဖေ က တာဝန်ယူ ဖျော်တယ်။ ဖေဖေက နှပ်ထားတဲ့ လဘက်ခြောက်တွေကို တစ်ရက်စာ တစ်ခါ မလဲဘဲ သုံးလေးရက် ဆက်တိုက် နှပ်တော့ အရသာ ဘာမှ မရှိဖြစ်ပြီး အနံ့တောင် တမျိုးထွက် နေတယ်။ အဲဒါနဲ့ မေမေ့ဆီ စာရေးတော့ ဖေဖေကြီး ဖျော်တဲ့ ပုပ်အဲ့အဲ့ လဘက်ရည်လို့ ထည့်ရေးလိုက်တာ မေမေ သဘောကျ ပြီး ကြုံတိုင်း အဲဒီစကားလုံးပြောပြီး ရီတယ်။ 

မေမေ ရဲ့ မနက်စာ တွေက အပြင်ပန်း ကြည့်ရင် ဘာမှ မထူးခြားပေမယ့် အဲဒီ မနက်စာ တွေ လုပ်ဖို့ မေမေ က မနက်တိုင်း ၅ နာရီ ထရတယ်။ မနက် စာကို အပြင်ကနေ ဝယ်စားစရာ မလိုအောင် တရက်တမျိုး စီမံပေးတယ်။ ကျွန်တော် တို့ မောင်နှမ ၄ ယောက်လုံး အဲဒီ မနက်စာ တွေ ကို အဝ စား ၊ပြီးမှ ကျောင်းသွားကြတယ်။ ကြီးမှ မနက်စာကို အဝ စားတာက ကျန်းမာရေးနဲ့ တော်တော် ညီညွတ်ပြီး ကျန်းမာ ကြံ့ခိုင်ဖို့ အတွက် အထောက်အကူ ပြုတယ်လို့ သိရတယ်။ 

မေမေ့ မနက်စာ တွေမှာ မေမေ့ရဲ့ မေတ္တာတွေ၊ နွေးထွေးမှု တွေ၊ မနက်စောစော မိသားစု တွေ အတူတူ ဝိုင်းဖွဲ့စားရတဲ့  ရင်နှီးကြည်နူးမှု တွေ ပါတယ်။ မဆန်းပြားပေမယ့် ချစ်ခြင်း မေတ္တာတွေ ထုံလွှမ်းနေတဲ့  မေမေ့ မနက်စာလေးတွေ ကို အမြဲ သတိရလျက်။