လမ္းေလွ်ာက္ျခင္း ၂။

လမ္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ ေျခေထာက္နဲ႔ ေျမၾကီး ထိတာကို ထိသိ သတိထားၿပီး အာ႐ံုတစ္ပါး စိတ္မသြားရေအာင္ ေလွ်ာက္ေနမိတယ္။
လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ ဒီပနီေတြကို ဖတ္မွ မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ႐ုပ္တရားက ကုေဋ ၅ ေထာင္၊ နာမ္တရားက ကုေဋ ၁သိန္း ပ်က္သတဲ႔။ ဒီျဖစ္ပ်က္ေတြကို ဥာဏ္နဲ႔ ျမင္ႏိုင္မွ အပါယ္ ဆင္းရဲက လြတ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ “ဘ၀နာဒီပနီ” ဆိုတဲ႔ ဒီပနီမွာ ရပ္ေနစဥ္၊ သြားေနစဥ္၊ ပထ၀ီ ေတေဇာ ၀ါေယာ အာေပါ ဆိုတဲ႔ ဓါတ္ႀကီး ၄ပါး အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ပ်က္သြားပံု ကိုအေသးစိတ္ ေရးျပထားတယ္။

ေမေမတို႔ ကိုယ္ကာယမွာ ခက္မာမႈ၊ အမာခံ အထည္ႀကီး ဆိုတာ႐ိွတယ္။ အဲဒါ ပထ၀ီကာယ လို႔ေခၚတယ္တဲ႔။
႐ုပ္ကလပ္ေတြ အခ်င္းခ်င္း ဖြဲ႔တြယ္ပူးကပ္ထားတဲ႔ အာေပါကာယဆိုတာလဲ႐ိွတယ္။
အဲဒီ ႐ုပ္ကလပ္ေတြကို မပုပ္မသိုးရေအာင္ အျမဲေပါင္းေႏြးေနေစတဲ႔ ေတေဇာကာယဆိုတာလဲ ႐ိွေသးတယ္။
အဲဒီကာယႀကီး ၃ မ်ိဳးကို ေထာက္ကန္ ေတာင့္တင္း မႈလုပ္ေပးထားတဲ႔ ၀ါေယာကာယဆိုတာလဲ႐ိွတယ္။

ကိုယ္ခႏၱာႀကီးက ရပ္ေနခ်ိန္မွာ ပထ၀ီကာယက ေျခဖ်ားကေန ငယ္ထိပ္အထိ ႐ိွေနတယ္ဆိုတာ ဥာဏ္နဲ႔ သိရမယ္တဲ႔။ သြားေတာ႔မယ္လို႔ ေျခေထာက္ၾကြလိုက္တာနဲ႔ တစ္ကိုယ္လံုး သိမ့္သိမ့္လႈပ္တဲ႔ သေဘာခ်င္းမတူ ဆန္႕က်င္ဘက္ကာယေတြ ျဖစ္ေပၚလာၿပီး ရပ္ေနတံုးက ပထ၀ီကာယႀကီးက တစ္ခါတည္း တျမည့္ျမည့္ ေၾကပ်က္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားသတဲ႔။ ကာယအသစ္ေတြ ျဖစ္လာျပန္တယ္။ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြက အင္မတန္ကို ျမန္ျမန္ျဖစ္ေပၚလာတယ္။ ပထ၀ီဓါတ္နဲ႔ တစ္ေပါင္းတည္း အာေပါ၊ ေတေဇာ၊ ၀ါေယာ ေတြလဲလိုက္ၿပီး ပ်က္လိုက္၊ ျဖစ္လိုက္ ျဖစ္ေနသတဲ႔။

ဒါက ေမေမက သေဘာေလးေလာက္ေရးျပေသးတာ။ ဆရာေတာ္ႀကီး အေသးစိပ္ေရးျပထားတာ အမ်ားႀကီးပဲ။ အဲဒီ လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ဒီပနီကိုဖတ္ရေတာ့ အရမ္းအံ့ၾသထိတ္လန္႔ မိတယ္။ တစ္ခါမွ မဖတ္ဖူး၊ မၾကားဖူးဘူး။ ႐ုပ္ေတြနာမ္ေတြက ျဖစ္ၿပီးပ်က္တယ္ဆိုေတာေတာ႔ ၾကားဖူးတာေပါ႔။ ဒီလိုအေသးစိတ္ ေရးထားတာက အခုမွ ဖတ္ဖူးတာ။ ဒါက ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ေဟာၾကားခ်က္ေတြအတိုင္း ဆရာေတာ္ႀကီးက ဗမာလို ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္း ေရးျပထားတာ။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ဥာဏ္ေတာ္အနႏ ၱကို႐ိွခိုး ႐ိုေသမိပါတယ္။

တစ္ဘ၀လံုး ၁ႏွစ္သမီး အ႐ြယ္ေလာက္ကစၿပီး လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ႔တာ၊ အသက္၆၀ ေရာက္မွ ခႏ ၱာရဲ႕ ဓါတ္သေဘာ ျဖစ္စဥ္ေတြကို သိရေတာ့တယ္။ တစ္ဘ၀လံုး ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္လာခဲ့တာကိုး။ ဒါေတာင္ အသိ (စာေတြ႔) နဲ႔ပဲသိရေသးတာ။ လက္ေတြ႕က်င့္ၾကံ အားထုတ္မွ မိမိဥာဏ္ ထဲမွာ ဒီသေဘာျဖစ္စဥ္ေတြကို ေတြ႕ရမွာ ။ ဒါေၾကာင့္ ၀ိပႆနာဆိုတာ ဥာဏ္အလုပ္လို႔ ဆရာေတာ္ေတြက ေဟာျပၾကတာပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ေမေမဖတ္ရသလို၊ ေလ့လာမွတ္သားရသလို ေလ့လာလိုက္စားလိုတဲ႔ သားသမီး ေတြဖတ္ရေအာင္ လယ္တီ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ ဒီပနီေတြကို စုေဆာင္းေနခဲ႔ပါတယ္။ ေမေမ့ရဲ႕ သားသမီးေတြ ဒီလိုမ်ိဳးစာအုပ္ေတြကို ဖတ္ခြင့္ၾကံဳတဲ႔၊ ဖတ္ဖို႕ဆႏ ၱ႐ိွတဲ႔ သားသမီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစလို႕ ။ ေမေမကေတာ႔ အေသမဦးခင္ ဥာဏ္ဦးေအာင္ အေတာ္ႀကိဳးစားရအံုးမွာပါ။

အခုစာေရးၿပီးသြားလို႔ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေနတုန္း ညီရဲေလးဆီက ဖုန္းလာတယ္။ ညီရဲေလးအသံၾကားတာနဲ႔ ေမေမ႔မွာ ငိုခ်င္စိတ္ေတြ ဘယ္ကျဖစ္လာမွန္းလဲမသိဘူး။ ညီရဲေလးငယ္ငယ္တံုးက ပုသိမ္ႀကီးမွာ ၂လေလာက္ဖ်ားတာ မွတ္မိေသးလား။ အဲဒီတံုးက သူအဖ်ားတက္ရင္ ေမေမ႔မွာ အိမ္သာသြားခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာတာ သတိရေသးတယ္။ သတိမကပ္ခ်ိန္မွာ ကိေလသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးက ဒေရာေသာပါး တိုး၀င္လာၾကတာပါပဲ။

ကဲဒါပါပဲ မီးငယ္ေလးေရ
ေမေမ႔စာဖတ္ၿပီး ႐ႊင္လန္းပါေစ။